Wojciech Smarzowski, wspaniały reżyser niepokornego kina, zagościł w Grodzie Kopernika na tegorocznej edycji Tofifest. Wczorajszego popołudnia była okazja do wysłuchania i rozmowy z tym wyjątkowym człowiekiem o jego życiu i twórczości
Wojciech Smarzowski o początkach swojego zamiłowania do reżyserowania, jak również o jednoczesnym niezamiłowaniu do pracy operatora filmowego, opowiada z uśmiechem na twarzy. Wspomniał czasy studiowania, jak się później okazało, nieodpowiednio wybranego kierunku. Absolwent wydziału operatorskiego PWSFviT w Łodzi opowiadał, że szkoła operatorska była jego pierwszym krokiem na drodze do marzeń związanych z tworzeniem produkcji filmowych. Studium w tym kierunku nie nauczyło Smarzowskiego, jak sam mówi, niczego, co by było mu przydatne. Jedyne co pozwoliło odnaleźć się w szkole operatorskiej to ludzie.
Mogłem porozmawiać z ludźmi, porąbańcami takimi jak ja – wspomina reżyser. Studia odwiodły go od chęci bycia operatorem i skierowały w inną stronę świata filmowego. Na trzecim roku Wojtek Smarzowski napisał scenariusz do filmu Małżowina. Reżyser o swoim zawodzie opowiada z wielkim zamiłowaniem i pasją. Wiąże go z tworzeniem własnego dzieła, co uważa za wyjątkowo ważny element. Jak sam podkreślił, aktorzy czekają na powstanie dzieła, reżyser ma możliwość tworzenia własnego.
Zamiar ukazania prawdy silniejszy niż obawy
Spotkanie z Wojciechem Smarzowkim było dla wielu zebranych cenną lekcją historii. Głównym wątkiem poruszanym na wczorajszym spotkaniu z reżyserem był film „Wołyń”, który wzbudził ogromny podziw i szacunek dla artysty. Smarzowski tym filmem, jak sam mówi, chciał otworzyć oczy na wydarzenia, które miały miejsce w latach 1943/1944. Reżyser z przykrością stwierdza, że większość społeczeństwa Polskiego nie wie o rzezi wołyńskiej oraz o wydarzeniach z tamtego okresu. Wpływ na jego decyzję o nakręceniu filmu miał m.in. jego ojciec, który pochodził z okolic Wołynia. Artysta przygotowując się do nakręcenia filmu rozmawiał z ludźmi, którzy przeżyli masakrę wołyńską, a także przestudiował wiele książek zagłębiając się w ten temat. Wiedza, której zaczerpnął tworząc film, wywołała u niego ogromne poruszenie, co można było zaobserwować w sposobie mówienia o tej produkcji. Smarzowski przyznaje się, że miał obawy przed pokazaniem filmu zważając na obecną sytuacje polityczną. Jak przystało na niepokornego artystę, zamiar ukazania prawdy był silniejszy niż obawy. Film jest trudny, dlatego realizacja nie skupia się tylko na wątku rzezi wołyńskiej, ale ukazana jest, też historia miłosna dla zrównoważenia emocji wywołanych wydarzeniami geopolitycznymi.
Artysta pytany o dobór głównej aktorki odpowiada mówi, że aktorów nie wypatruje się w kawiarni. Jak sam twierdzi, rola w takich filmach wymaga ogromnego zaangażowania i wrażliwości. Aktorzy chcący wystąpić w głównych rolach muszą wykazać się na castingach. Smarzowski kręcąc filmy zagłębia się w tematy, które zostają w jego pamięci, a także wywierają wpływ na jego osobę. Zapytany o to, jak radzi sobie z tak głębokimi emocjami i powrotem do codziennego życia po nakręceniu filmów, odpowiada – mam rodzinę. To rodzina pomaga reżyserowi odetchnąć od przeżywania historii poznanych podczas pracy nad filmami.
Reżyser na spotkaniu uchylił rąbka tajemnicy odnośnie pomysłów na kolejne ekranizacje. Współczesna historia, wątki sytuacji politycznej, wątki sensacyjno-miłosne, wierzenia słowiańskie – takiej tematyki możemy spodziewać się w kolejnym doznaniu filmowym. Artysta podczas spotkania nawiązał do konwencji swoich filmów, która nie opiera się na rozrywce, lecz na tematach niecodziennych, a zarazem ważnych i emocjonalnych. Smarzowski uważa tworzenie kina rozrywkowego za stratę czasu. Podkreśla jednak, że oglądać kino rozrywkowe lubi, jednakże sam woli tworzyć filmy poruszające ważne kwestie. Możemy wywnioskować, że kolejna ekranizacja nie będzie luźną kompozycją, tylko po raz kolejny filmem, który zwróci uwagę na ciche tematy życia.
Spotkanie z Wojciechem Smarzowskim było możliwością poznania życia niepokornego reżysera filmowego, który swoimi ekranizacjami wzbudza wielość emocji i poruszeń. Czekamy na kolejne odsłony niepokornych filmów!
