7 czerwca w PERSie odbędzie się wernisaż wystawy „Wszystkie kobiety, które kocham”, autorstwa Dominiki Szwugier
Po pierwszej indywidualnej wystawie zatytułowanej YOLO, w której artystka skupiła się na ulotności życia oraz wzrastającym braku miejsca na spontaniczność w nim, postanowiła stworzyć projekt „Wszystkie kobiety, które kocham”. Wystawa stanowi swego rodzaju hołd, dla wszystkich ważnych przedstawicielek płci żeńskiej w życiu autorki ( mamy, babć, przyjaciółek… ), które wywarły wpływ na sposób postrzegania przez nią świata, odnajdywanie w nim piękna i utrwalanie go za pomocą fotografii.
Skupienie uwagi właśnie na kobietach, jest ważne również dlatego, ponieważ uważa, że zbudowanie silnej relacji damsko-damskiej nie jest łatwe i wymaga największej dojrzałości. Zdaniem artystki kobieta odkrywa w sobie prawdziwe piękno i sama staje się pięknem dopiero wtedy, kiedy nauczy się je dostrzegać w innych kobietach.
Dominika Szwugier, ur. 1995 roku, w Chełmży; obecnie studentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od kiedy pamięta – zamiłowana w sztuce, w ludziach i podróżach. W świecie. Nieustannie poszukuje magii w najmniejszych fragmentach naszej codzienności, traktując fotografię jako namacalny dowód na jej istnienie – to dzięki niej możemy zatrzymywać czas.
Jak opisuje autorka – zrobienie zdjęcia to uchwycenie momentu, poczucie czegoś i zamknięcie tego w pudełku – wszystko to może już nigdy się nie zdarzyć, może zniknąć lub zmienić się nie do poznania. Inspirowana snami, dialogami i nieskończonością sposobów padania światła, próbuje zamieniać w poezję – czy to za pomocą słów, czy kadrów, otaczającą ją rzeczywistość.
(źródło: www.facebook.com)
